คงไม่มีใครอยากโพสต์แคปชั่นเก่าๆ ลงบน 
ป๊ะกัน
🔮 คนป่าแรมรอน
- ต้นไม้เพียงหนึ่งต้น เปรียบได้กับห้องสมุดที่อัดแน่นด้วยหนังสือเป็นล้านๆ เล่ม
- ไม่ว่าฤดูกาลใด ขึ้นชื่อว่าแดด ยังไงก็ร้อนจัดจ้าอยู่วันยังค่ำ
- ย้ำคิด ย้ำทำ
ต่างจาก
ยั้งคิด ยั้งทำ - ตื่นเช้า เจอความเหงามารออยู่หน้าบ้าน
- มองไม่เห็น “เขา”
“เรา” จึง “เหงา เศร้า” และ “เดียวดาย” - การรอคอยแฝงตัวเงียบๆ อยู่ในทุกเส้นทางของชีวิต
- เราต่างมี “อดีต” ด้วยกันทั้งนั้น
We all have our own past. - ความอดทน อดกลั้น คือ อิสรภาพอันแท้จริงของชีวิต
- เพราะสรรพสิ่งเปลี่ยนผันตามกาลเวลา
- คิดถึงเธอ โดยไม่ให้เธอรู้ว่า “เธอกำลังถูกคิดถึง”
- ไม่มีที่ใดปราศจากความรู้และการเรียนรู้
- ทุกชีวิต มีเส้นทางความทรงจำของตนเอง
- บอกไม่ถูกหรอกว่า “พระจันทร์กับดวงดาว สิ่งใด งดงามกว่ากัน”
- คิดแล้ว ไม่ได้ทำ เจ็บช้ำยิ่งกว่าลงมือทำแล้วล้มเหลว
- เรามีเหตุผลมากมายกับการเดินทาง หนึ่งในนั้นคือการค้นหาตัวตนและความฝัน พร้อมเยียวยาชีวิตไปในตัว
📏 ป๊ะกัน
- ใยต้องโหยหากำลังใจและศรัทธาจากใครอื่น ทุกอย่างเริ่มต้นก็ด้วยตัวเรา
- นอนฟังเสียงฝน พร้อมกับการคิดถึงใครสักคน ที่ร้างไกลแล้วไม่หวนคืน
- ความอ่อนเยาว์
คือมนต์เสน่ห์ของการใช้ชีวิต - ความคิดถึง ไม่มีแขน ไม่มีขา แต่เดินทางข้ามกาลเวลาได้อย่างมหัศจรรย์
- อีกคนจริงจังกับความฝัน อีกคนกลับรู้สึกขำขันจนชวนเอือมระอา
- โสดแล้วเหงา ดีกว่ามีแฟนแล้วเศร้า เพราะเอาแต่งี่เง่า ชวนทะเลาะทุกวัน
- บางทีเราก็ไม่รู้หรอกว่า จริงๆ แล้ว หัวใจของเรา ต้องการอะไรกันแน่
- คำสัญญาที่เธอให้ไว้ เป็นความหวังเดียวที่ทำให้ฉันยังรอ – รอว่าสักวันเธอจะกลับมา
- สิ่งที่ดีที่สุด ก็คือ การทุ่มเททำสิ่งนั้นๆ ให้ดีที่สุดเท่าที่เราจะสามารถทำได้
- การรอคอย
คืออีกหนึ่งนิยามของการใช้ชีวิต
🎩 คนป่าแรมรอน
- ทุกๆ เรื่องเริ่มต้นที่เรา หาใช่ใครอื่น
- ความ “ศิวิไลซ์” ซ่อนตัวอยู่ใน “ความง่ายงาม”
- ลองหยุดเดิน หรือไม่ก็เดินให้ช้าลง แล้วถามตัวเองชัดๆ ว่า “เคยเสียเพื่อนกี่เพื่อนในชีวิต”…
- อย่ายอมให้ความกลัวพรากเราออกไปจากการเริ่มต้น
- ฉันปรารถนาอยู่ในอ้อมกอดของความโดดเดี่ยวเป็นที่สุด
- บ่อยครั้ง
หัวใจของเรานี่แหละ
กำหนดว่า สีของท้องฟ้า
คือสีอะไร - เดินทางไกลแค่ไหน ก็อย่าให้ไกล ไปจากหัวใจของตนเอง
- น้ำตา คืออีกหนึ่งทางเลือกในการช่วยให้หัวใจได้คลายโศกเศร้า
- ไม่ได้ซึมเศร้า แค่ลืมความเป็นเราไม่ได้เฉยๆ
- ใบไม้ต้นเดียวกัน
ผูกพันเป็นแก่นสาร
ผลัดใบตามฤดูกาล
คือการเบ่งบานตาม “หน้าที่” - หลับ หรือ ตื่น
ความฝันของข้าพเจ้า
ก็ยังเดินทางอย่างไม่รู้จบ
💍 โลกของการเรียนรู้
- อย่าอายที่จะคิดถึงใคร แม้เขาจะมีเจ้าของแล้วก็เถอะ
- บ่อยครั้งก็แอบภาวนาให้เธอคิดถึงฉัน เหมือนที่ฉันคิดถึงเธอ
- ปลิดขั้วจากต้น คือหลุดพ้นเพื่อเริ่มใหม่
- เราเดินทางไกลก็เพียงเพื่อจะกลับบ้าน
- ใน 1 นาที มีวินาที ที่เป็นทั้งอดีต และอนาคต
- เราจะเข้าใจเรื่องนั้นๆ ได้เป็นอย่างดี เมื่อเจอกับตัวเอง
- โบยบินไปแสนไกล ที่สุดก็พาหัวใจกลับ “บ้าน”
- คิดถึง
แต่คงไม่ได้ไปหา
ฝากดิน ฝากฟ้า
สบตา โอบกอดแทนฯ - ยิ่งสูงยิ่งหนาว แต่ผู้คนก็ยังไม่หยุดตะเกียกตะกายสู่ที่สูง
- ทะเลาะกันบ่อยน่าดู ทั้งที่รู้ว่าเรื่องไม่เป็นเรื่อง
- แต่ในบางห้วงของชีวิต เราก็ปรารถนาที่จะใช้ชีวิตอยู่กับความโดดเดี่ยว
- รักตัวเองให้มากๆ เคารพเสียงหัวใจของตนเองให้มากๆ แล้วอะไรๆ จะดีขึ้นเอง
- บางทีก็อยากไปนั่งโง่ๆ โต้ลมหนาวที่ไหนสักแห่ง
(ไปมั๊ย ไปด้วยกันไหม) - ไม่มีที่ใดปราศจากความรู้ และการเรียนรู้
🐯 ธรรมชาติ
- ชาวนากับงูเง่า
เยียวยาแบ่งเบาราวคนรัก
ผ่านหนาวผ่านฝนทนฟูมฟัก
ที่สุดก็หาญหักเนรคุณ - ไม่มีการจากลาใดที่จะไม่เจ็บปวดหรอก และทุกการจากลา ย่อมมีเหตุผลในตัวมันเองเสมอ
- อย่ายอมให้ความลำบากใดๆ มาบั่นทอนพลังศรัทธาในการสร้างชีวิต
- จะ “พบ” หรือ “พราก” ต่างล้วนเป็นรางวัลของการใช้ชีวิต
- การให้โอกาสต่อตนเองและคนรอบข้าง คือการให้ที่ง่ายงาม แต่ทรงพลัง
- เรื่องบางเรื่อง คนอื่นกลับเข้าใจตัวเรา มากกว่าที่เราเข้าใจตัวเองเสียอีก
- คำนินทา เปรียบได้กับหินลับมีด ที่จะช่วยลับความคิดของเราให้แหลมคมและทรงอานุภาพมากขึ้น
- ต่อให้ผ่านสนามรบและได้บาดแผลมามากมายแค่ไหน
ที่สุดแล้วหัวใจก็สั่นไหวอยู่วันยังค่ำ
🚤 ป๊ะกัน
- ความเหงา เป็นเหมือนแมว ที่เอาแต่ออดอ้อน ฉอเลาะ –
- เราต่างหลงรักกันและกัน และหลงรักในเสรีภาพของกันและกัน
- เรื่องบางเรื่อง ยิ่งแสนไกล ยิ่งเต็มไปด้วยพลังของการไขว่คว้า
- ลมหนาว สอนให้เราหลงรักแดดอุ่นในรุ่งสาง
- มีเหตุผลมากมายกับการยังไม่ยอมก้าวออกไปจากที่ตรงนี้
หนึ่งในนั้นก็คือ “รักและรอ”
- ถึงฉันจะไม่โสด แต่ก็ยังอยากจะเป็นคนโปรดของเธออยู่ดี
- นอนฟังเสียงฝน แล้วคิดถึงใครสักคนที่อยู่แสนไกล
- เรื่องบางเรื่องแอบซ่อนตัวอยู่หลังแสงสุดท้ายของดวงตะวัน
- โลกสอนให้เราโอบกอดกันและกันด้วยความรัก
- ที่มองเห็น
หาใช่เป็นดังเห็นไม่-
ที่เข้าใจ
อาจไม่ใช่อย่างใจคิด - ถ้าต้องทิ้งใคร หรือทิ้งอะไรสักอย่าง สิ่่งเดียวที่ฉันจะไม่ยอมทิ้งเลยก็คือ “ความฝันของฉันเอง”
🌙 คนป่าแรมรอน
- เชื่อเถอะ สักวันหนึ่ง เราจะกลับมาเจอกันอีกครั้ง ไม่ในสถานะใดก็สถานะหนึ่ง
- รอพระอาทิตย์ตกดิน เพื่อเริ่มต้นกับเรื่องบางเรื่อง
- ไม่ได้รอ… แค่ยังเข้มแข็งไม่พอที่จะมีใครใหม่
- มีเพียงไม่กี่คนหรอก ที่เป็นแรงบันดาลใจให้กับเรา
- ในยามที่ท่านไม่มีอะไร ท่านจะรู้เลยว่า ใครรักและหยัดยืนเคียงท่านบ้าง
- บางทีก็อดแปลกใจไม่ได้ว่า …
ทำไมสายลมหนาว
จึงมีอิทธิพลต่อหัวใจ
ได้มากมายถึงขนาดนี้… - ยังรักและคิดถึง แต่มันกลับไปไม่ได้จริงๆ (ขอโทษนะ)
🆑 โลกและชีวิต
- การเติบโตและก้าวไกลอย่างสร้างสรรค์ในแบบฉบับของเรา นั่นแหละคือสิ่งที่เราต้องภาคภูมิใจ
- แต่ละห้วงวัน
เธอและฉัน
หลากเรื่อง ฝัน
หลากเรื่อง ทำ
หลากเรื่อง ลืม - ท้องทุ่งต่างถิ่น
ชวนหัวใจ
โบยบิน
กลับบ้าน - ชีวิตเปลี่ยนได้ไม่เว้นวัน แต่ความฝันเปลี่ยนเว้นวัน อาจดูไม่ดี
- ความอ่อนแอ คือคุณสมบัติอันแสนอ่อนหวานของมนุษย์
- ทะยานสู่จุดหมายรวดเร็วเพียงลำพัง… ย่อมไร้พลัง เพราะไร้ทีม
- เตรียมใจไว้ยาวนาน แต่สุดท้ายก็ร้าวรานอยู่ดี
- สายลมหนาว มักพาความทรงจำเก่าๆ กลับมาเยือนหัวใจ
- ขีวิตที่ยังศรัทธาต่อความรักและความฝัน คือชีวิตที่เป็นชีวิต
- จะดีจะร้าย เธอจะยังคงเป็นความทรงจำที่งดงามสำหรับฉันเสมอ
🌃 คําคมชีวิต
- เอาแต่ใจจนเกินไป สุดท้ายก็ไม่เหลือใครอยู่เคียงข้าง
- เมื่อเจอวิกฤต ก่อนตัดสินใจใดๆ อย่าลืมพาหัวใจกลับไปดูเรื่องราวมิตรภาพอันแสนงามจากวันที่ผ่านมา
- ไม่ว่าดอกไม้จะผลิบานหรือไม่ เราก็ยังต้องเรียกสิ่งนั้นว่า “ดอกไม้” อยู่วันยังค่ำ
- คิดถึง (ไม่ทุกเรื่อง) คิดถึง (ไม่ทุกคน)
- ถึงแม้จะทำเต็มที่แล้ว แต่ลึกๆ ก็อดเสียดายและเสียใจไม่ได้อยู่ดี –
- อาณาจักรแห่งใจ กว้างใหญ่เกินหยั่งรู้
- ความจริง
คือสิ่งที่เราต้องใส่ใจ
แม้บางครั้งจะเจ็บแสนสาหัส
แต่เราก็ยังต้องใส่ใจ…
- ความอ่อนแอในตัวตนของคนเรา จะว่าไปแล้วก็เหมือนการออดอ้อนของลูกแมวตัวเล็กๆ นั่นแหละ
- เบ่งบานคราใด เตือนความจำแห่งใจ ว่าคนไกลจักคืนเรือน
🐰 แคปชั่นชีวิต
- เรียนพิเศษที่บ้านนอก
ย้ำบอกเรื่องรากเหง้า
อบอุ่นในตามประสาเรา
วันหยุดเบาเบาแต่แสนงาม - หลายต่อหลายเรื่อง เรื่องโศกเศร้าก็สอนให้เราเข้าใจความเป็นโลกและชีวิตได้ดียิ่งกว่าความสุขสำราญ
- ทุกๆ เรื่องมีคำตอบเสมอ เพียงแค่ว่า เราจะเปิดใจรับความจริงของคำตอบได้หรือไม่เท่านั้นเอง –
- ทำไมลมหนาว ทำให้หัวใจคิดถึงใครๆ ได้มากมายถึงเพียงนี้
- คำสาบาน ก็เหมือนคำสัญญา จะมีค่าต่อเมื่อ “ลงมือทำ”
- เมื่อลมหนาวหวนกลับมา หัวใจก็เริ่มโหยหาใครสักคน
- จิบเช้า จิบรัก
ทอถัก เรื่องเล่า ณ เช้าใหม่
โน่นนั่นนี่ วิถีใจ
เติมฟืนไฟเขียนฝันฉันและเธอ - รุ่งเช้า เจอความเหงานอนซุกตัวอยู่ข้างๆ
- จงเลือกที่จะ “ห้าวหาญ” และ “อ่อนแอ” อย่างมีสติ
- ดีที่สุด คือการเป็นตัวของตัวเอง โดยปราศจากการวิ่งตามใครๆ จนไร้จุดยืน
- รักคนมีเจ้าของ เหมือนซื้อของแล้วมีแต่ขาดทุน
- ความเหงา ยังคงทำหน้าที่ของตนเองอย่างเงียบๆ ทั้งในหัวใจที่มีรัก และร้างรัก
- ความมีเหตุผลจะช่วยจำแนกความเป็นมนุษย์กับปีศาจในตัวตนของเรา
- จงแน่นหนัก
ทายทักกับปัญหา
หากจำเป็นต้องมีน้ำตา
ก็ให้เวลากับมันพอประมาณ
👎 ชีวิตคิดบวก
- คิดถึงที่คิดถึง
ทั้งลึกซึ้งและหม่นไหม้
เช่นนี้แหละหัวใจ
มีทั้งดีและร้ายให้จดจำ - กลับออกมาจากบ้าน ความรู้สึกแรกจนถึงวินาทีนี้ก็คือการ คิดถึงบ้าน
- ไม่ได้กลัวความมืดหรอกนะ แต่กลัวความเหงาที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดเสียมากกว่า
- พยายามก็แล้ว-ไม่พยายามก็แล้ว สุดท้ายก็ลืมเธอไม่ได้อยู่ดี
- สักวันหนึ่ง เราจะหวนกลับมาขอบคุณความพ่ายแพ้
- อย่าเพิ่งมั่นใจว่าลืมเขาได้แล้ว จนกว่าจะได้เจอ และสบตาเขาอีกครั้ง
- มีสักกี่เรื่องที่เราสัมผัสได้กับความเป็น “คุณค่า” มากกว่า “มูลค่า”
- ลมร้อน สอนให้เราหลงรักการร่วงหล่นของใบไม้
- รอยยิ้มของเด็กๆ คือรอยยิ้มแห่ง “อนาคต” ของโลกใบนี้
- คิดถึงห้วงเวลาที่เคยมองท้องฟ้าด้วยกัน
- ความขี้งอน คืออาภรณ์หลากสีของหญิงสาว
- เพราะไม่ค่อยแสดงออก สุดท้ายจึงสูญเสียความรักและคนรักไปพร้อมๆ กัน
- วันของแต่ละวัน อาจมีความฝันที่ต่างกันออกไป
- การแตกดับของใครบางคน
อาจหมายถึงการเริ่มต้นของผู้คนอีกมากมาย - โลกของชีวิต
เกิดขึ้น
คงอยู่
และแตกดับ - อย่าหยุดฝัน แม้จะล้มเหลวมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วน…
- จะไปเที่ยว หรือไม่ไป
ไม่ใช่แค่เรื่อง “หัวใจ”
แต่มันเป็นเรื่องของ “เงินในกระเป๋าตังค์” 😂🤣 - ในคืนที่ฟ้าไร้ดวงดาว แต่ท้องฟ้าก็ยังมีเรื่องราวอีกมากมายให้ชวนมอง
- หลายต่อหลายครั้ง ความรักก็ทำให้เราเป็นใบ้กับเรื่องบางเรื่อง
- มิได้เกิดมาเพื่อพ่ายแพ้ย่ำแย่ แต่สู้ไหว
โลกทั้งใบ
โอบกอดเราไว้เป็นหนึ่งเดียว
…. - มิเคลื่อนตัวออกจากฝั่ง
ใยจะเห็นพลังของจุดหมาย - อยากหลับหูหลับตาหา “ที่ยืน” จน “ไร้จุดยืน”
- แม้หลับฝัน … ความคิดถึง ก็ยังทำหน้าที่อย่างไม่บกพร่อง
- ความจริง คือของขวัญอันล้ำค่าของชีวิต
- เพราะเรียนรู้ จึงเกิดเป็นประสบการณ์
- บางสิ่งบางอย่าง แอบถักทอขึ้นเงียบๆ ในหัวใจ
- ไม่ว่าจะเช้านี้ หรือเช้าไหนๆ ชีวิต ยังคงเดินต่อไป
- การเดินทาง
เป็นส่วนหนึ่งของการเติบโต
การเดินทาง
เป็นวิธีการหนึ่งของการชำระความฝัน
.. - ไม่มีเหตุผลใดที่เราจะทรยศความรู้สึกตนเอง โดยเฉพาะเรื่องความรัก
- กลับถึงบ้าน เจอความเหงาตัวเท่าบ้าน
- ยังมิทันเบ่งบานเต็มที่นัก แต่หัวใจก็หลงรักอย่างไม่กังขา
- ที่สุดแล้ว ไม่ว่า ใครกับใคร
ก็ล้วนแล้วแต่เดินทางอยู่ในตัวตนของตัวเอง - แดดอุ่นในรุ่งเช้า เตือนเราให้คิดถึงอ้อมกอดอุ่นๆ จากใครสักคน
- เมื่อลมหนาวพัดมาอีกครั้ง หัวใจก็เริ่มคลุ้มคลั่งถึงความรัก
- เราต่างมีเรื่องราวมากมายให้ระลึกถึง
- บางทีเรื่องแย่ๆ ก็พยายามจะสื่อสารสิ่งดีๆ ให้เราได้รับรู้ –
- ไม่ว่าสุข หรือทุกข์
ล้วนเป็นต้นทุนที่ดีของชีวิต - ความคิดถึง …คือ สิ่งมหัศจรรย์ของความรัก
- บางทีอดีตก็ซ่อนตัวอยู่ในปัจจุบันอย่างเงียบๆ
- ความจริง ปรากฏตัวฉายเด่นบนดวงตาของเราเอง
- ภายใต้ความหม่นมัว ย่อมซ่อนความสว่างไสวไว้อย่างเงียบๆ
- รัก … แต่ไม่ค่อยกล้าแสดงออก คนประเภทนี้ก็มีเยอะอยู่นะ (หนึ่งในนั้นก็ฉันนี่แหละ)
- เรื่องราวระหว่างทาง คืออีกหนึ่งความทรงจำที่ควรต้องระลึกถึง
- การเดินทาง เป็นหนึ่งในกระบวนการของการทบทวนชีวิต
- สูญเสียทั้งคนรัก และความรักในเวลาเดียวกัน (2 In 1)
- โลกไม่เคยปรารถนาให้เราเอาชนะใคร นอกจากการชนะใจตัวเอง
- ไม่ง่าย แต่ก็ไม่ยาก… ถ้าหัวใจเรากล้าแกร่งพอที่จะลงมือทำ
- แม้ลมหนาวจะชอบหอบความเหงามาห่มคลุมหัวใจ กระนั้นฉันก็ยังหลงรักลมหนาวอย่างสุดขั้วหัวใจ
- ความฝัน ความหวัง และการรอคอย
ล้วนผูกพันและยึดโยงเป็นหนึ่งเดียวกัน - แม่น้ำหนึ่งสาย เปรียบประดุจภูเขาที่หลากล้นด้วยพันธุ์ไม้และหมู่มวลสรรพสัตว์หลากสายพันธุ์
- ระยะห่างที่พองาม คือนิยามความยั่งยืน
พูดคุยกันหน่อย